Poliestry - politereftalan etylenu
Poli(tereftalan etylenu)
(skróty międzynarodowe PET, PETE) to jeden z najpopularniejszych polimerów z grupy poliestrów ( Rys. 1 ), polimer termoplastyczny (termoplast).
Charakteryzuje się budową liniową, może być syntezowany w postaci amorficznej (bezpostaciowej) lub krystalicznej (masa molowa = \( 1,5\cdot 10^4 - 3\cdot 10^4 g\cdot mol^{-1} \)).
Rysunek 1: Struktura molekularna poli(tereftalanu etylenu).
Przykład przemysłowej syntezy PET, reakcja polimeryzacji kondensacyjnej ( Rys. 2 ).
Rysunek 2: Przykładowy schemat otrzymywania poli(tereftalanu etylenu).
Właściwości poli(tereftalanu etylenu):
- bardzo duża wytrzymałość mechaniczna (odpornośc na pękanie);
- odporność na działanie temperatury (niskiej, wysokiej);
- odporność na działanie czynników chemicznych (m.in. rozcieńczonych kwasów, zasad, olei, tłuszczów, węglowodorów alifatycznych, aromatycznych);
- odporność na promieniowanie UV;
- dobre właściwości elektroizolacyjne;
- "obojętność fizjologiczna" (dopuszczony do kontaktu z żywnością).
PET
jest jednym z najczęściej poddawanych recyklingowi tworzyw sztucznych, a jego symbolem jest liczba „1”.
Przykłady zastosowania poli(tereftalanu etylenu):
- w przemyśle opakowań (w produkcji butelek – m.in. do napojów gazowanych, wód mineralych, w produkcji kanistrów (m.in. na benzynę, oleje), w produkcji folii i kartonów opakunkowych);
- w przemyśle budowlanym (np. płyty budowlane);
- w przemyśle tekstylnym (np. w produkcji włókien izolacyjnych – do wypełniania poduszek, śpiworów, włókna tekstylne).